Współuzależnienie – gdy życie kręci się wokół problemu bliskiej osoby

Współuzależnienie to zjawisko, które często dotyka osób żyjących z partnerem, rodzicem lub dzieckiem uzależnionym – najczęściej od alkoholu, narkotyków, ale też od hazardu, pracy czy zakupów. Choć sama osoba współuzależniona nie sięga po substancje, jej życie coraz bardziej zaczyna być podporządkowane problemowi bliskiego.

Czym jest współuzależnienie?

To nie tylko przebywanie z osobą uzależnioną. Współuzależnienie to stan, w którym jedna osoba całkowicie podporządkowuje swoje życie, emocje i decyzje drugiej – zazwyczaj po to, by „pomóc”, „uratować” lub „przetrwać”. Choć intencje są dobre, skutki są wyniszczające – dla obu stron.

Typowe zachowania osoby współuzależnionej:

• Próby kontrolowania zachowania osoby uzależnionej

• Ukrywanie lub usprawiedliwianie problemu

• Ciągłe poświęcanie własnych potrzeb

• Życie w ciągłym napięciu i lęku

• Trudności z wyznaczaniem granic

• Poczucie winy i odpowiedzialności za nałóg drugiej osoby

Dlaczego to jest niebezpieczne?

Osoba współuzależniona często traci kontakt ze sobą – przestaje czuć, czego potrzebuje, czego chce, co ją boli. Często zmaga się z depresją, lękiem, niską samooceną. Czasem nie dostrzega, że sama potrzebuje pomocy, bo całą energię wkłada w „ratowanie” drugiej osoby.

Czy z tego można wyjść?

Tak. Współuzależnienie to nie wyrok. To reakcja na trudną sytuację, którą można zrozumieć i zmienić. Psychoterapia indywidualna lub udział w grupie wsparcia pozwala odzyskać równowagę, poczucie wartości i nauczyć się stawiać zdrowe granice.

Menu

Adres:

Adres:

Menu